Gisteren zag ik op tv de herhaling van een programma over windenergie.
Strekking van het verhaal: windenergie is onbetrouwbaar. Soms waait het te hard en kan het net het niet verwerken.Soms valt de wind ineens stil en moeten conventionele centrales invallen ( het duurt even tot het water kookt ).
De oplossing is simpel: windenergie omzetten en bufferen.
Je kunt water spitsen in zuurstof en waterstof.
Op momenten dat je het nodig hebt kan je het met behulp van brandstofcellen omzetten weer omzetten in electriciteit of gewoon verbranden, bijvoorbeeld om conventionele centrales aan de kook te houden.
Je kunt er een stuwmeer mee volpompen tijdens pieken:
bouw twee stuwmeren op verschillende hoogte “boven” elkaar ( vergelijbaar met twee emmers water met een slang ertussen: één op de grond, de ander op een tafel ). De stroming van boven naar beneden kan constant zijn. Pomp water terug omhoog bij veel wind.
Laten we eens lekker gaan brainstormen met een aantal creatieve mensen zonder al te veel kennis van zaken. De deskundigen kunnen na de eerste sessie instappen.
Laten we met creatieve en intelligente oplossingen komen voor die zogenaamde problemen waar de “deskundigen” mee schermen.
ZEGT HET VOORT